“काम”सुखासाठी प्रविणने पुरवला पिच्छा शितलने पुर्ण केली नाही त्याची “ती” इच्छा

“काम”सुखासाठी
प्रविणने पुरवला पिच्छा
शितलने
पुर्ण केली नाही त्याची “ती” इच्छा

धुळे  :  दोन
मुलांची आई व गृहिणी असलेली शितल दिसायला देखणी होती. ती नुकतीच तिशीत आली होती.
तिशीतील
शितलचे सौंदर्य दिवसागणिक  कलेकलेने वाढतच
होते. तिचे रुप अर्थात
रसभरीत
सौंदर्य पाहण्यासाठी गावातील तरुणांमधे जणूकाही चढाओढ लागत असे. या चढाओढीत
गावातील संभाजी यशवंत पाटील हा आघाडीवर होता.
धुळे
जिल्हयातील शिंदखेडा या गावापासून जवळच असलेल्या तावखेडा येथे शितल आपल्या
परिवारासह रहात होती. पती
,
एक मुलगा व एक मुलगी असा तिचा
परिवार अर्थात कौटूंबिक दुनीया होती. या पारिवारिक दुनियेत ती खुश होती. तिचा पती
शेतात कामाला जात असे. पतीच्या शेतमजुरीवर तिचा संसार व्यवस्थित सुरू होता.
तिच्या रसभरीत सौंदर्यावर टपून
बसलेला गावातील संभाजी पाटील एके दिवशी तिच्या संपर्कात आला. संभाजी पाटील हा एक
शेतमजूर होता. हळू हळू दोघातील संवाद वाढू लागला. संवाद वाढल्यानंतर संभाजी पाटील
याने तिच्यावर हळूच आपले प्रेम व्यक्त केले. त्याने हळूच तिच्या कानाजवळ जावून
आय…….लव्ह …..यु…..माय डियर शितल …असे लाडीकपणे म्हटले.
संभाजीची प्रेम व्यक्त
करण्याची पद्धत बघून ती मनोमन लाजली. खाली मान घालून तिने हळूच आपला ओठ दातांनी
दाबला. दातांनी ओठ दाबण्याची तिची कृती संभाजीच्या चोरट्या नजरेने हेरली. आपल्या
प्रेमाला शितलची मुकसंमती असल्याचे संभाजीने ओळखले. ती आपल्यावर खुश असल्याचे देखील
त्याच्या लक्षात आले. अशा प्रकारे दोघांनी 
आपल्या प्रेमाची प्रत्यक्ष व अप्रत्यक्ष संमती व कबुली एकमेकांना दिली व
घेतली. हळूहळू  दोघांनी एकमेकांना आपल्या
मोबाईल क्रमांकाची देखील देवाणघेवाण केली. पती शेतात कामाला गेला म्हणजे इकडे शितल
व संभाजी यांची प्रेमकथा सुरु होत असे. हा प्रकार गेल्या कित्येक दिवसापासून सुरु
होता.
शितल रहात असलेल्या तावखेडा येथील
ग्रामपंचायतीत प्रविण पाटील नावाचा शिपाई होता. एके दिवशी शितल व प्रविण
एकमेकांच्या संपर्कात आले. शितलचे सौंदर्य बघून तो देखील संभाजी प्रमाणे घायाळ
झाला होता. ग्रामपंचायतीच्या माध्यमातून शितलचे कोणतेही काम करुन देण्यासाठी तो
सदा सर्वदा तत्पर राहू लागला. प्रविणने देखील संभाजीप्रमाणे शितलवर आपले प्रेम
व्यक्त केले. तसे बघता प्रविण हा वयाने शितलपेक्षा वयाने लहान होता. तरीदेखील तो
तिच्या नादी लागला. त्याचे तिच्यावर प्रेम हा केवळ एक दिखावा होता. त्याचे
तिच्यावर नव्हे तर तिच्या तारुण्यावर प्रेम होते. तिचे रसभरीत तिशीतील तारुण्य
त्याला स्वस्थ बसू देत नव्हते. तो तिच्या सौदर्यांचा दिवाना झाला होता.  शितल एक विवाहीता असतांना देखील ती अगोदर
संभाजी पाटीलची प्रेमिका झाली. त्यानंतर तिने प्रविण पाटील याला देखील आपल्या
प्रेम जाळ्यात ओढून त्याची प्रेयसी झाली. अशा प्रकारे विवाहीत शितलचे एकाच गावात दोन
प्रेमी तयार झाले. पहिला संभाजी तर दुसरा प्रविण होता.
या डीजीटल युगात प्रेम पत्र
लिहिण्याचा काळ कधीच संपला आहे. आजकाल प्रत्येकाच्या खिशात मोबाईल असतो. प्रेमी
युगल एकमेकांना प्रेम पत्र लिहिण्याऐवजी थेट चोरुन लपून मोबाईलवरच संपर्क साधतात.
त्यातही अडचण असेल तर व्हाटस अपच्या माध्यमातून चॅटींग करतात. परंतू ग्रामीण
भागातील प्रविणने शितलला कागद पेन घेवून प्रेम पत्र लिहिण्यास सांगितले. शितलने
देखील तिच्या हस्ताक्षरात दुसरा प्रेमी प्रविण यास प्रेम पत्र लिहिण्याचा सपाटा
लावला. प्रविणने तिचे सर्व प्रेम पत्र जतन करुन ठेवले. हा प्रकार काही दिवस सुरु
होता.
आता शितलसोबत शारीरीक संबंध
निर्माण करण्याची अपेक्षा प्रविण बाळगू लागला. कधी तिला आपल्या अंगाखाली घेता येईल
अशी मनातल्या मनात प्रविण यास घाई झाली होती. विवाहीता शितलचे संभाजी व प्रविण या
दोघा तरुणांसोबत संपर्क ठेवणे हेच मुळात चुकीचे होते. तिचा दुसरा प्रेमी प्रविण
तिच्यासोबत शरीर संबंध प्रस्थापित करण्याच्या प्रयत्नात होता. मात्र ती त्याच्या
ताकास तुर लागू देत नव्हती. ती त्याला कोणत्या ना कोणत्या बहाण्याने झुलवत होती.
त्यामुळे शितल सोबत समागमाची घाई झालेल्या प्रविणची तगमग काही केल्या थांबत
नव्हती. त्यातच तिचे गावातील संभाजी सोबत देखील प्रेम संबंध असल्याची प्रविणला
शंका येवू लागली. तिचा आधीचा प्रियकर संभाजीमुळे ती आपल्याला आता प्रतिसाद देत
नसल्याची देखील त्याला शंका येवू लागली. दोघा प्रेमींसाठी ती एकच प्रेयसी होती
, मात्र तिच्यासाठी संभाजी व प्रविण हे दोघे प्रियकर होते.
शितलने लिहिलेले प्रेम पत्र
प्रविणने जतन करुन ठेवले होते. ती शरीर संबंध निर्माण करु देत नसल्याचे बघून
प्रविणच्या मनात तिच्याबद्दल चिड निर्माण झाली. काहीही करुन तिला आपल्या अंगाखाली
घेण्याची त्याच्या मनात तिव्र इच्छा झाली होती. अखेर तिच्या हस्ताक्षरातील प्रेम
पत्रालाच त्याने आपले शस्त्र करण्याचे ठरवले. गावातील व्हाटस अप गृपवर तो सदस्य
होता. त्या व्हाटस अप गृपवर त्याने तिचे प्रेमपत्र जे तिने प्रविण यास लिहुन
पाठवले होते ते प्रसारित करण्यास सुरुवात केली.
आतापर्यंत दोघात असलेले गुपचुप
संबंध सर्व गावाला माहीत पडले. एवढ्यावरच प्रविण थांबला नाही. काही प्रेम
पत्राच्या प्रती त्याने ती रहात असलेल्या घराच्या अंगणात व दारात टाकण्यास सुरुवात
केली. त्याच्या अशा कृत्यामुळे शितलची बदनामी होण्यास सुरुवात झाली. तिला घरातील
सदस्य बोलू लागले
. तिला घरात व गावात
राहणे कठीण झाले. तु मला तुझ्यासोबत शरीर संबंध अर्थात समागम करु दे अशी मागणी तो
तिला करु लागला.  
15
 फेब्रुवारीच्या रात्री
त्याने कहरच केला. त्याने तिला तब्बल 19 वेळा फोन करुन पिच्छा पुरवत तिला हैरान
करुन सोडले. शेवटी हा प्रकार तिने तिचा पहिला प्रियकर संभाजीच्या कानावर टाकला.
शौचास जाण्याच्या बहाण्याने प्रविण यास रात्री भेटायला जाण्याचा सल्ला संभाजीने
तिला दिला. तु  पोहोचण्यापुर्वी मी
त्याठिकाणी अंधारात लपुन बसतो असे संभाजीने तिला सांगीतले. संभाजीच्या बोलण्याने
शितलला धिर आला.
रात्रीच्या
काळोखात शेतातील नियोजित ठिकाणी शितल पोहोचण्यापुर्वीच संभाजी तेथे लपून बसला
होता. शितल शेतात येत असल्याचा निरोप मिळताच 
संभोग सुखासाठी आसुसलेला प्रविण त्याठिकाणी उड्या मारत पोहोचला. त्याला
अत्यानंद झाला होता. आता शितलला आपल्या अंगाखाली घेण्याची त्याला घाई झाली होती.
ती येण्यापुर्वीच त्याने आपल्या अंगातील फुल पॅंट बाजुला काढून ठेवली होती
. तो केवळ
अंडर पॅंटवर तिची वाट बघत होता. ती येत असल्याचे दिसताच त्याने सावज मिळाल्याच्या
अविर्भवात
 वाघाप्रमाणे
तिच्यावर झडप घातली. त्याने तिला आपल्या मिठीत घट्ट पकडून घेतले. ती त्याच्या
मिठीतून सुटका करण्यासाठी त्याला विनवणी करत होती. मात्र संभोग सुखासाठी आसुसलेला
प्रविण तिला आपल्या मिठीतून सोडण्यास तयारच नव्हता. तिचा नकार आणि प्रतिकार सुरुच
होता. एवढ्या रात्री आपण दोघेच असतांना देखील ती प्रतिकार करत असल्याचे बघून
प्रविण तिच्यावर जाम चिडला. तेवढ्यात त्याठिकाणी शितलचा पहिला प्रियकर संभाजी हजर
झाला.
संभाजी त्याठिकाणी आल्याचे
बघून काहीवेळ प्रविण थबकलाच. तिला अगोदर सोड असे म्हणत संभाजीने प्रविण  यास समजावण्याचा प्रयत्न सुरु केला. संभाजीने
प्रविण यास म्हटले की शितल केवळ माझी आहे सोड तिला. त्यावर प्रविण याने संभाजीला
म्हटले की शितल केवळ माझी आहे तु मधे येवू नको.
या वादात प्रविणची  शितलच्या अंगावरील पकड सैल झाली. कवाब मे
हड्डीच्या रुपात आलेल्या संभाजीला प्रविण याने आईबहिणीवरुन शिवीगाळ सुरु केली.
आपल्याला शिवीगाळ सुरु झाल्याचे बघून संभाजी चिडला. त्याने प्रविणसोबत मारामारी
सुरु केली. प्रति उत्तर देत प्रविण याने देखील संभाजीला मारहाण करण्यास सुरुवात
केली. संभाजीने अगोदरच नारळाची दोरी सोबत आणलेली होती. त्या दोरीने प्रविणला
गळ्फास देण्याचे काम संभाजीने सुरु केले. नारळाच्या दोरीचा फास प्रविणच्या
गळ्याभोवती पडू लागल्याने त्याचा श्वास गुदमरु लागला. तो पाय झाडू लागला. अखेर
त्याचा प्रतिकार कमी पडला व गळफास त्याच्या जिवावर उठला. अखेर प्रविणने आपला जिव
तेथेच सोडला.तो जमीनीवर कोसळला.  
प्रविण
मरण पावल्याचे लक्षात आल्यानंतर दोघे प्रेमी भांबावले. प्रविणच्या मृतदेहाचे आता काय
करायचे असा प्रश्न दोघांना पडला
. विचाराअंती संभाजी शितल या दोघांनी मिळून त्याचा मृतदेह बापू ओंकार रोकडे यांच्या दादरच्या शेतात टाकुन पोबारा केला.
परत
जातांना मयत प्रविणची पॅंट संभाजीने सोबत घेतली. प्रविणला गळफास दिलेली दोरी देखील
संभाजीने काढून घेतली होती. ती दोरी रस्त्यातील दुस-या शेतात त्याने फेकून दिली.
शितलने प्रविणचा मोबाईल सोबत घेतला होता. मात्र वाटेत तो मोबाईल तिने तापी नदीच्या
वाहत्या खोल पाण्यात फेकून दिला. घरी आल्यावर संभाजीने सोबत आणलेली प्रविणची पॅट
जाळून टाकली. त्यानंतर जणू काही झालेच नाही अशा अविर्भावात संभाजी व शितल राहू
लागले.
दुस-या
दिवशी 16 फेब्रुवारीच्या रात्री पावनेबारा वाजेच्या सुमारास प्रविणचा मृतदेह  बापू ओंकार रोकडे यांच्या दादर पिकाच्या शेतात आढळून
गावक-यांना आढळून आला
. या घटनेची वार्ता गावात वा-यासारखी पसरण्यास वेळ लागला नाही. माहीती
मिळताच शिंदखेडा पोलिस स्टेशनचे पोलिस निरिक्षक दुर्गेश तिवारी हे आपल्या
सहका-यांसह घटनास्थळी दाखल झाले. घटनास्थळाला पोलिस अधिक्षक विश्वास पांढरे
, अप्पर पोलीस अधिक्षक राजु भुजबळ यांच्यासह उपविभागीय पोलीस अधिकारी अनिल माने यांनी भेट
देत गुन्हयाच्या तपासकामी उपयुक्त माहिती दिली.
याप्रकरणी
सुरूवातीला शिंदखेडा पोलिस स्टेशनला 10/20
सीआरपीसी 174  प्रमाणे अकस्मात  मृत्यूची नोंद घेण्यात आली. या अकस्मात मृत्यूचा तपास पोलिस
कर्मचारी सुशांत वळवी यांच्याकडे देण्यात आला. मयताच्या गळ्यावर दोरीचे वळ उमटले होते
. कुणीतरी प्रविण यास गळफास देत त्याची हत्या केली असल्याचा संशय पोलिसांना
येत होता
. घटनास्थळावर डॉगस्कॉड, फिंगरप्रिंट
व न्यायवैज्ञानिक शास्त्राचे पथक बोलावण्यात आले
. मृतदेह व
घटनास्थळ पंचनामा करण्यात आला. त्यानंतर प्रविण पाटील याचा मृतदेह धुळे सामान्य  रुग्णालयात उत्तरीय तपासणीकामी रवाना करण्यात आला
.
वैद्यकीय
अधिका-यांनी दिलेल्या अहवालात प्रविण पाटील याचा गळा आवळून खून झाल्याचे स्पष्ट झाले
. त्यामुळे याप्रकरणी खुनाचा गुन्हा
दाखल करण्यात आला
. सदर गुन्हा मयत प्रविणची बहिण सुषमा भटू पाटील
हिने दिलेल्या फिर्यादीनुसार अज्ञात आरोपीविरुद्ध दाखल करण्यात आला
. सदर गुन्हा भाग 5 गु...19/20 भा..वि.302,201 नुसार दाखल झाला.
मयताची
ओळख पटलेली होती
. त्याला कुणी व कशासाठी ठार केले याचा तपास पोलिसांच्या दृष्टीने महत्वाचा
होता
. या गुन्हयाचा पुढील तपास पो.नि.दुर्गेश तिवारी यांनी आपल्या सहका-यांच्या मदतीने सुरु केला. त्यांनी एक पथक तयार करत तपासाची चक्रे वेगाने फिरवण्यास सुरुवात केली.
मिळालेल्या
गुप्त माहितीनुसार
मयत प्रविण लोटन पाटील हा तावखेडा ग्रामपंचायत येथे शिपाई म्हणुन काम रत
होता
. त्याचे गावातील शितल प्रविण पाटील या विवाहितेवर प्रेम होते. शितल हिने प्रविण पाटील यास लिहिलेले प्रेमपत्र त्याने काही दिवसांपुर्वी
गावातील व्हाटस अप गृप वर प्रसारीत केले होते
.
तिने लिहीलेल्या चिठठया त्याने शितल पाटीलच्या घरासमोर देखील टाकून तिची बदनामी केली होती. पोलिसांना मिळालेल्या
माहीतीनुसार शितलचा अजुन एक प्रियकर होता. त्याचे नाव संभाजी पाटील असल्याचे पुढे
आले.
मिळालेल्या
माहितीनुसार शितल व संभाजी या दोघांना चौकशीकामी बोलावण्यात आले. सुरुवातीला
दोघांनी उडवाउडवीची उत्तरे दिली. अखेर दोघांना पोलिसी खाक्या दाखवण्यात आला. पोलिसी
खाक्या दाखवल्यानंतर दोघांनी आपला गुन्हा कबुल केला
.
अधिक
तपासात शितल पाटील व संभाजी पाटील तसेच मयत प्रविण पाटील यांचे मोबाईल लोकेशन व
कॉल डीटेल्स तपासण्यात आले. घटनेच्या दिवशी तिघांचे लोकेशन एकाच ठिकाणी आले होते.
तसेच दरम्यानच्या काळात तिघांचे  संभाषण
झाल्याचे तपासात उघड झाले. त्यामुळे शितल व संभाजी या दोघांना रितसर अटक करण्यात
आली. दोघांना न्यायालयात हजर करण्यात आले. न्यायालयाने सुरुवातीला दोघांना पाच
दिवसांची पोलिस कोठडी सुनावली.
पोलिस
कोठडी दरम्यान दोघांनी  आपला गुन्हा कबुल
केला. गुन्हयात नारळाची दोरी वापरल्याचे संभाजीने कबुल केले. ती  दोरी त्याने घटनेनंतर वाटेतील शेतात फेकून दिली
होती. ती दोरी हस्तगत करण्यात आली. मयत प्रविणचा मोबाईल शितलने तापी नदीच्या
वाहत्या पाण्यात फेकून दिला होता. घरी आल्यावर मयत प्रविणची पॅट संभाजीने जाळून
टाकली होती. त्या पॅटची राख पुरावा म्हणून तपासकामी हस्तगत करण्यात आली. गुन्हा
घडला त्यापुर्वी मयत प्रविण याने प्रेमिका शितल हिस तब्बल  19 वेळा फोन करुन बेजार केले होते. तो तिला
वारंवार संभोससुखासाठी फोन करुन रात्रीच्या अंधारात शेतात बोलावत होता. तो शेतात
गेला व तेथेच त्याचा गेम झाला व तो कायमचा हे जग सोडून गेला. पहिल्या प्रियकराच्या
मदतीने दुस-या प्रियकराचा काटा प्रेयसी शितलने काढला.
पोलिस
अधिक्षक विश्वास पांढरे
, अप्पर पोलीस अधिक्षक राजु भुजबळ, उपविभागीय पोलीस अधिकारी अनिल माने यांच्या मार्गदर्शनाखाली पोलीस निरिक्षक दुर्गेश एम.तिवारी, .पो.नि.मनोज ठाकरे, पो.कॉ.सुशांत वळवी, पोहेकॉ रफीकमुल्ला, पोकॉ हर्षल चौधरी, पोकॉ ललीत काळे,पोकॉ तुषार पोतदार, पोकॉ विपीन पाटील,पोकॉ मोहन सुर्यवंशी, पोकॉ
गोपाल
माळी, पोकॉ दिपक भिल,पोना प्रविण निंबाळे,पोहेकाँ कैलास महाजन, पोकाँ विजय पाटील, मपोका प्रियंका उमाळे, मपोकॉ ब्बसु धोबी यांनी सदरची कामगिरी केली. अवघ्या 36 तासात शिंदखेडा पोलिसांनी हा गुन्हा
उघडकीस आणला
. त्यामुळे त्यांची
कामगिरी कौतुकास पात्र आहे
.

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here